Slap in the face wanted

Jestem zmęczona internetem ostatnio. Krzyczy za bardzo, złości się. Czy to SKS*? W środę włączyłam komputer, następnym razem w niedzielę, choć całą sobotę spędziliśmy w domu. Zmuszam się, by tych kilka zdań podarować ostatkom czytelników, bo reszta znudziła się pewnie czekaniem. 

Wyhodowałam znowu rzeżuchę. Tak dużo radości daje mi to oczekiwanie i codzienna obserwacja, jak szybko rośnie. Wystarczy 6 dni i już. Bardzo potrzebuję już wiosny, jako takiego trzaśnięcia w policzek. Dom, praca, siłownia, książka. Repeat. Nie to, żebym popadła w jakiś marazm, oj, daleko mi do tego (chyba?). Więcej słońca i ciepła pragnę po prostu. I rowerem znowu do pracy jeździć. Może kolejne osoby w pracy zmotywuję?

Rzeżucha

Dużo dobrych rzeczy się dzieje, ale sporo też tych, które spać nie dają. Siostra Michała właśnie zaczęła rodzić. Mama przyjaciela jest w krytycznym stanie, walczy z nowotworem, ma jedynie 55 lat. I takie skrajne wiadomości mam każdego dnia ostatnio. Najpierw szaleję ze szczęścia, by po chwili przypomnieć sobie o kruchości naszego życia. Bliska osoba kończy terapię, podczas, której leczy się z alkoholizmu, a tymczasem słyszymy, że kolejne z najbliższych nam osób zmagają się z depresją i nie potrafimy im pomóc. Ta, której nie zależy, zachodzi w ciążę zupełnie dla siebie niespodziewanie, a starająca się o to od prawie 3 lat dziewczyna gratuluje jej, połykając swoje łzy.

Ucierane z wiśniami

Jakoś musimy sobie radzić z tymi złymi wiadomościami, a najlepszym sposobem na to jest ciasto. Dlatego kupiłam wiśnie, miałam ochotę na coś kwaśnego.

W sobotę Michał wstał o 5, by przebiec 45 km ze znajomymi (zaplanowane było 80km, ale był kontuzjowany, więc nie biegał, stąd JEDYNIE 45 km), a ja w tym czasie zrobiłam ciasto i pojechałam na siłownię. Późnym popołudniem przyjechał na kawę Wojtek. Jeden z przyjaciół domu. Znamy się 16 lat. Szmat czasu. Wróć... Nie na kawę. Spóźnił się, więc za karę zjadł z nami obiad (nic wytwornego, u nas tylko prosta kuchnia, spaghetti z anchois i kaparami). I na to kawa z ciastem ucieranym z wiśniami. I kilka godzin rozmów o życiu. Jak zawsze z Wojtkiem. Jest cholernie inteligentny i miły. Jest naprawdę miły, a to coraz rzadsze dzisiaj. Bardzo się cieszę, że Cię mamy, Wojtku.

 You're my picture on the wall
You're my vision in the hall
You're the one I'm talking to
When I get in from my work
You are my girl, and you don't even know it
I am livin out the life of a poet
I am the jester in the ancient court
You're the funny little frog in my throat

*SKS - starość kurwa starość