Ale od Was uciekłam, wiem.
W kwietniu spędziłam kilka dni w szpitalu, w maju również. I tak trochę postanowiłam zrobić sobie kolejną przerwę w pisaniu. Spokojnie, ciąża wzorowa, zaczynamy powoli odliczanie. Za 2 miesiące powinnam być mamą, bo przenosić nie chcę, a termin mam na 26.07. Możecie więc sobie wyobrazić, co się dzieje teraz w naszych głowach i sercach. Jesteśmy coraz bardziej podekscytowani. Ja mam też coraz większą padaczkę przedporodową. Czy to minie? Ten ogromny strach przed bólem, który, wiem, że jest nieunikniony, ale ja mam naprawdę niespotykanie niski próg bólu i nie wiem doprawdy, jak to przeżyję na tej porodówce. Czujecie już ten mój stresik? Co kilka noc śni mi się, że już mam skurcze, albo wody odchodzą. Staram się jednocześnie za dużo nie denerwować, bo źle wpływa to na dziecko, więc głęboko w takich sytuacjach oddycham, robię jogę albo chwilę medytuję. Tak żeby przeszło to uczucie strachu.
Nasz tydzień trwa tak naprawdę od poniedziałku do czwartku, potem jedziemy robić remont w naszym przyszłym domu. Tzn technicznie rzecz ujmując, Michał robi, a ja dbam o to, by czasem coś zjadł i pił. W sobotę już malowanie naszej sypialni. W kolejny weekend położy panele i już 1 pokój zrobiony będzie, ten najważniejszy. Bo to w nim będziemy (przynajmniej przez kilka miesięcy) spać w trójkę.
I tak nam te weekendy mijają, Michał jest zmęczony, ale nie aż tak, jak się tego spodziewałam. Mimo wszystko, wracając do domu wczoraj wieczorem postanowiłam, że dziś coś dobrego mu przygotuję. Muffiny z wiśniami i borówkami. Jedyna modyfikacja to taka, że mąka pszenna jest pół na pół z orkiszową. Wyszły cudowne. White Plate nie zawodzi. A i wpis czarujący.
Postaram się bywać tu jednak częściej. Bo od sierpnia to wiecie...nie wiem, kiedy się wygrzebię spod sterty pieluch, kremów do tyłka, śpioszków i innych historii. A na serio, to chyba nie będę miała głowy do internetowych spraw.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz